Onderzoeken longziekten

Standaardradiografie en CT-Scan

Bij een röntgenfoto van de longen (RX thorax, thoraxradiografie) wordt zowel een voor- , achterwaartse als een zijdelingse opname gemaakt. Deze geeft informatie over de longen en het hart. Een CT-Scan thorax (computertomografie scan) is een onderzoek waar met röntgenstralen dwarse doorsneden van de borstkas in beeld worden gebracht. Deze opnames geven een gedetailleerd beeld.

Electrocardiogram of ECG

Een ECG is een registratie van de elektrische activiteit van de hartspier. Dit wordt door middel van elektroden die op de borst, benen en armen geplaatst worden, gemeten.

Huidallergietesten

Huidallergietesten worden geplaatst wanneer er een verdenking is op een allergie zoals huismijt, graspollen, dieren enz. Daartoe wordt op de voorarm, per te testen allergie, een druppel teststof aangebracht. Met een fijn naaldje wordt door de druppel geprikt. Na 15 minuten wordt de reactie zichtbaar. Is er wel een reactie (roodheid) dan wordt de diameter van de reactie gemeten en is er spraken van allergie.

Longfunctietesten

Deze testen dienen om de longinhoud, de weerstand en de diffusie te meten. De hoeveelheid lucht die in- en uitgeademd wordt, wordt gemeten. Ook de snelheid waarmee er in- en uitgeblazen wordt, wordt gemeten. Zo is bijvoorbeeld bij astma het uitblazen vertraagd. De diffusiecapaciteit van de long geeft informatie over de uitwisseling van zuurstof en koolzuurgas tussen de longen en het bloed.

Provocatietesten

Het doel van de testen is de gevoeligheid van de longen te testen. Dit gebeurt door inademing van een product dat een reactie kan uit lokken. Dit wordt in een kleine hoeveelheden gegeven, die worden opgevoerd.

Ergospirometrie

Deze testen worden gedaan om te kijken hoe het hart, de bloedsomloop en de ademhaling zich gedragen bij inspanning. De inspanning bestaat uit fietsen op een hometrainer. Tijdens en na de inspanning worden het ECG en de bloeddruk regelmatig gemeten. Ook de hoeveelheid zuurstof die wordt opgenomen uit de lucht wordt gemeten.

Bronchoscopie

Een bronchoscopie is een onderzoek waarbij de Pneumoloog inwendig de luchtwegen onderzoekt met een bronchoscoop. Dit kijkinstrument bestaat uit een flexibele slang met aan het uiteinde een kleine videocamera. Onder lokale verdoving van mond en keel, wordt de bronchoscoop via de mond in de luchtpijp gebracht.

Indicatie

  • Opzoeken van maligniteiten, verdachte klieren op beeldvorming
  • Staalafname (kleine spoeling) voor microbiologie en/of anatomo pathologie
  • Bronchiaal toilet (overmatig slijm afzuigen, veelal bij oude mensen) BAL (bronchiaal alveolaire lavage) celtelling
  • Biopsie afname/ brush, TTB (transbronchiaal of perifeer biopt)
  • EVV (exractie vreemd voorwerp vb. medicatiepil, erwt, stukje bot, etensresten, ...
  • Longbloeding lokaliseren en zo mogelijk stoppen.

Planning
Na advies van de pneumoloog wordt deze afspraak via het secretariaat gemaakt. Het onderzoek gaat door op de raadpleging ‘Longziekten’ in het gebouw Rimbaut (blok L) op het gelijkvloers en het onderzoek duurt ongeveer +/- 15 minuten.

Voorbereiding

  • U dient 4 uur voor het onderzoek nuchter te zijn en u mag niet roken voor het onderzoek.
  • Breng een medicatielijst mee: maak een lijstje van de geneesmiddelen die u al inneemt met daarin de naam van het geneesmiddel en dosis die u dagelijks gebruikt.
  • Bloedverdunners moeten in overleg met arts indien nodig enkele dagen voor het onderzoek gestopt worden. Een extra bloedafname kan nodig zijn indien er biopten gepland staan.
  • Ambulante patiënten komen bij voorkeur met een begeleider indien niet, dan zal de patiënt na het onderzoek nog een uur ter observatie in het ziekenhuis blijven.
  • Zwanger? Meld dit meteen.

Pleurapunctie

Bij dit onderzoek wordt er een plaatselijke verdoving gegeven en wordt er met een fijne naald, tussen de ribben geprikt. Om het vocht goed te kunnen lokaliseren, kan er eerst een echografie gedaan worden. Op de verdoofde plaats wordt dan een iets dikkere naald ingebracht om het vocht te kunnen evacueren.

Slagaderpunctie

Om het zuurstof gehalte en het koolstofdioxide te meten in het bloed wordt een slagader aangeprikt ter hoogte van de pols. Deze test is belangrijk om zuurstoftekort op te sporen en noodzakelijk om zuurstoftherapie op te starten.

Longpunctie

In overleg met uw behandelende arts heeft u besloten een longpunctie te laten doen. Het doel van dit onderzoek is om door middel van een punctienaald vocht of weefsel te verkrijgen voor laboratorium onderzoek. Voor dit onderzoek is het nodig dat u een nacht in het ziekenhuis verblijft. Uw huid en longvlies worden door middel van een injectie met een dunne naald plaatselijk verdoofd. Dit is licht pijnlijk. Daarna brengt de arts een naald in op de plaats waar de afwijking te zien is. Via deze naald is het mogelijk om één of meerdere stukjes weefsel op te zuigen. Hierna wordt de naald verwijderd. Het onderzoek duurt dertig minuten tot een uur.

Voorbereiding

U dient voor dit onderzoek niet nuchter te zijn. Belangrijke info om door te geven aan de arts:

  • Neemt u bloedverdunnende medicatie (Marcoumar, Sintrom, Plavix , …)?
  • Bent u allergisch voor bepaalde medicijnen ?
  • Bent u zwanger?

Het kan zijn dat u uw medicijnen voor het onderzoek moet aanpassen of dat het onderzoek niet door kan gaan.

Wat gebeurt er na het onderzoek?

Op de afdeling moet u zes uur plat liggen en bedrust houden. Dit is om eventuele complicaties te voorkomen. U mag wel eten of drinken. Een verpleegkundige controleert uw bloeddruk en pols. Hoogst zelden komt het voor dat er wat bloed wordt opgehoest. Het kan zijn dat de plek waar u geprikt bent de eerste uren na de punctie nog gevoelig is. In overleg met de longarts mag u hiervoor een pijnstiller krijgen. ’s Anderendaags wordt er een longfoto gemaakt. Soms lekt er namelijk via het gaatje van de punctie lucht tussen de longvliezen, waardoor er een klaplong (pneumothorax) kan ontstaan. In een enkel geval is het dan nodig om onder plaatselijke verdoving een dunne drain (slang) tussen de longbladen in te brengen om de long tot ontplooiing te zuigen. Pas als de uitslag van de longfoto aantoont dat er geen complicaties zijn opgetreden, mag u naar huis. Het onderzoek wordt over het algemeen als weinig belastend ervaren.

Endobronchiale echografie (EBUS)

EBUS (endobronchial ultrasonografie) is een endobronchiale echografie. Dit is een onderzoek waarbij men met een bronchoscoop, fijne flexibele slang, uitgerust met een echografiesonde, gaat kijken in de luchtwegen. Deze echografiesonde is een klein echo-apparaatje dat geluidsgolven uitzendt. Via deze geluidsgolven kan men een beeld krijgen over dieper gelegen weefselstructuren. Men gaat in de luchtwegen de lymfeklieren tussen de luchtpijp en de longen opzoeken en evalueren met echografie. Men gaat dan via fijne naald doorheen de wand van de luchtpijp de klieren aanprikken voor weefselmateriaal. Dit materiaal wordt doorgestuurd naar de dienst anatomo-pathologie.

Voorbereiding

Dit onderzoek gebeurt via dagopname (chirurgisch dagziekenhuis) of de verpleegdienst longziekten. We vragen u om die dag nuchter te zijn: 6 uur vooraf geen vaste voeding, 2 uur vooraf geen vloeibare materie (helder en zonder koolzuur). Als u ‘s morgens medicatie gebruikt, vraag dan aan uw behandelende arts welke u nog mag innemen en welke beter niet. Dit geldt ook voor mensen met suikerziekte die insuline spuiten of medicijnen gebruiken en daarbij ‘s morgens moeten eten.

Het onderzoek gebeurt onder algemene narcose. U krijgt vooraf een vragenlijst van de dienst Anesthesie mee alsook wordt er een electrocardiogram uitgevoerd, om de mogelijke risico’s van de algemene narcose in te schatten. Tijdens een endobronchiale echografie kan er een punctie plaatsvinden en dienen aldus bloedverdunners gestopt te worden.

Meld aan uw arts indien u volgende bloedverdunners neemt en dan wordt er vooraf besproken hoe u deze best regelt: Plavix®, Clopidogrel®, Brilique®, Marcoumar®, Marevan®, Sintrom®, Xarelto®, Pradaxa®, Lixiana®, Eliquis®, Aspirine® alsook bloedverdunners via injecties. Indien u een gekende allergie heeft, graag op voorhand melden zodanig er maatregelen kunnen getroffen worden.

Dag van het onderzoek

U dient zich vooraf aan te melden via het onthaal waarna u een kamer krijgt toegewezen op chirurgisch dagziekenhuis of hospitalisatiedienst longziekten. Er is geen nachtkledij nodig, we voorzien een operatiehemdje.

Na het onderzoek zal u op het chirurgisch dagziekenhuis of onze verpleegafdeling worden geobserveerd. Bij nazicht van de arts en verpleegkundige kan u nadien het ziekenhuis verlaten. U heeft echter wel medicatie gekregen voor de algemene narcose , die rijvaardigheden kunnen beïnvloeden. Daarom mag u 24uur lang niet zelf met de auto rijden, u brengt best een begeleider mee. Na het onderzoek kan u mogelijke bijwerkingen hebben:

  • Temperatuursverhoging gedurende eerste 24u na het onderzoek, u mag hiervoor koortswerend middel met paracetamol innemen
  • Bloed ophoesten, deze verdwijnt in loop van de dag, zo persisterende klachten graag contactopname
  • Pijnlijke keel, ten gevolge van tube die u helpt ademen tijdens het onderzoek

Bij vragen kan u steeds terecht op het secretariaat Pneumologie: 053 76 6710